World Pharmacists Day 2014. Or not.

Κάποιες φορές στα άρθρα μας, ακολουθείτε συνδέσμους που σας οδηγούν σε ιστοσελίδες που δεν μας ανήκουν. Οι σύνδεσμοι αυτοί επισημαίνονται με ένα βέλος στα δεξιά του συνδέσμου.
Παρότι καταβάλλουμε κάθε δυνατή προσπάθεια ώστε να περιλαμβάνουμε στο περιεχόμενό μας μόνο συνδέσμους που οδηγούν σε ιστοσελίδες υψηλής ποιότητας, δεν έχουμε καμία ευθύνη για το περιεχόμενο ή τη διαθεσιμότητα ιστοσελίδων που ανήκουν σε τρίτους.
Επιπλέον, έχετε υπόψη σας ότι οι πολιτικές ασφάλειας και ιδιωτικότητας σε αυτές τις ιστοσελίδες πιθανόν να είναι διαφορετικές από αυτές του Κλινικού Φαρμακοποιού, συνεπώς φροντίστε να τις διαβάσετε προσεκτικά.
Για ερωτήματα και ανησυχίες σχετικά με το περιεχόμενο των συνδεδεμένων ιστοσελίδων, παρακαλούμε να απευθύνεστε στους διαχειριστές αυτών.

Πριν από 29 ημέρες ακριβώς, συνειδητοποιώντας ότι πλησιάζει η 25η Σεπτεμβρίου, γνωστή στους φαρμακευτικούς κύκλους και ως η «Παγκόσμια Ημέρα των Φαρμακοποιών», ξεκινήσαμε με τη Σταυρούλα μία συζήτηση για το ενδεχόμενο δημιουργίας μιας πρωτότυπης εκδήλωσης στον Κλινικό Φαρμακοποιό, που να ασχολείται με το θέμα που έχει επιλέξει η Παγκόσμια Φαρμακευτική Ομοσπονδία για φέτος: «Πρόσβαση στην φαρμακευτική σημαίνει πρόσβαση στην υγεία». Καθώς όμως περνούσε ο καιρός και με πρόσχημα (τι άλλο;), την πολυάσχολη καθημερινότητά μας, τα σχέδια παρέμειναν σχέδια. Η μέρα έφτασε, στο Twitter και στο Facebook το hashtag #WorldPharmacistsDay επιστρέφει φωτογραφίες και μηνύματα φαρμακοποιών από όλο τον κόσμο, όμως, σκεφτόμαστε, μήπως αυτό δεν σημαίνει και τόσα πολλά τελικά, ειδικά για την Ελλάδα;

Αυτή η υφέρπουσα απροθυμία μας να υλοποιήσουμε τα μεγαλεπήβολα σχέδιά μας για τη σημερινή ημέρα πήρε σχήμα μόλις χθες, διαβάζοντας έναν άρθρο του Chris Chapman στο Pharmaceutical Journal. «Γιατί δεν θα γιορτάσω την παγκόσμια ημέρα των φαρμακοποιών» εξηγεί ο συγγραφέας, κάνοντάς μας να αναφωνήσουμε σχεδόν ταυτόχρονα, “wish I had written that one!” [sic]. Καθώς λοιπόν ο βραβευμένος δημοσιογράφος υγείας και φαρμακοποιός περιγράφει την αποστροφή του για τις «ξεχωριστές ημέρες» όπου κάποιος γιορτάζει κάτι, προσπαθώντας να τραβήξει το ενδιαφέρον της κοινής γνώμης, με απώτερο σκοπό να αποκομίσει τελικά κάποιο όφελος, τονίζει πόσο παράταιρο -κατά τη γνώμη του- είναι όλο αυτό με τον ρόλο που καλείται να παίξει ο σύγχρονος φαρμακοποιός, δηλαδή να εργάζεται ακούραστα για το συμφέρον των ασθενών του, όλο τον χρόνο, «λαμβάνοντας ισχυρά τεκμηριωμένες αποφάσεις, όπως αρμόζει σε έναν αξιόπιστο επαγγελματία υγείας».

Αν αυτό προέρχεται από τη Μ. Βρετανία, μία χώρα με τεράστια φαρμακευτική παράδοση, πρωτοπόρο στην παροχή φαρμακευτικών υπηρεσιών, κυρίως αυτών που ανήκουν στην Κλινική Φαρμακευτική, τι στην ευχή θα γιορτάζαμε εμείς άραγε; Η φαρμακευτική στην Ελλάδα παραμένει συνυφασμένη στη συνείδηση του κοινού με το εμπόριο φαρμάκων. Οι μεμονωμένες, ηρωικές προσπάθειες μερικών φαρμακοποιών του πάγκου ή νοσοκομειακών δεν αρκούν για να αλλάξουν τη μεγάλη εικόνα. Η συνεισφορά του επαγγέλματος στη Δημόσια Υγεία δεν μετριέται από κανέναν και εφόσον δεν μετριέται, δεν υπάρχει. Η δημόσια ρητορική των εκπροσώπων του κλάδου εξαντλείται σε οικονομικές διεκδικήσεις και μικροπολιτική, ακολουθώντας κατά πόδας πάντως το γενικό επίπεδο του δημόσιου διαλόγου στη χώρα, αποδυναμώνοντας όμως ακόμα περισσότερο τον επιστημονικό μας ρόλο. Όχι, δεν είναι ώρα για γιορτές και πανηγύρια. Για τους «απ’έξω», πρόσβαση στον φαρμακοποιό σημαίνει να υπάρχει μια ανοιχτή πόρτα ενός καταστήματος στο κοινό. Για όλους εμάς τους «από μέσα», δε θα έπρεπε να σημαίνει μόνο αυτό. Σημαίνει ο κόσμος να έχει ριζωμένη την αντίληψη ότι ο φαρμακοποιός είναι επιστήμονας, εξειδικευμένος να εξυπηρετεί το συμφέρον του ασθενούς και άξιος εκπρόσωπος μιας επιστήμης. Σημαίνει ο φαρμακοποιός να προσπαθεί να αποδεικνύεται αντάξιος του τίτλου του σε κάθε περίπτωση που χρειάζεται η συμβολή του. Και ποιος άλλος μπορεί να καλλιεργήσει αυτή την αντίληψη καλύτερα από τον άμεσα ενδιαφερόμενο;

Σε ό,τι μας αφορά, θα εντείνουμε τις προσπάθειές μας για την αναβάθμιση της φαρμακευτικής επιστήμης και ιδιαίτερα της Κλινικής Φαρμακευτικής στην Ελλάδα, με στοχευμένες δράσεις σε επίπεδο ερευνητικό, εκπαιδευτικό αλλά και πολιτικό, με τεκμηριωμένες παρεμβάσεις και μετρήσιμα αποτελέσματα. Αυτή την ημέρα «γιορτής»,  ας αναλογιστούμε τι κάναμε τις υπόλοιπες πολυάσχολες καθημερινές για να μάθουμε κάτι παραπάνω και να βάλουμε περισσότερη επιστήμη στην πρακτική μας. Γιατί είτε μας αρέσει είτε όχι, όπου κι αν δραστηριοποιούμαστε- φαρμακείο, κλινική, νοσοκομείο- η Φαρμακευτική Επιστήμη είναι αναγκαίο καλό.

Των Διαμαντή Κλημεντίδη & Σταυρούλας Χαρίση, κλινικών φαρμακοποιών.

Μοιραστείτε τη γνώση!